Biz iki Deli
Gel gitlerin içinde
Birbirine ne mecbur ne de
Bağımsız
Coşkuyla dalgalanır sığmazdın kıyılara
Dalgaların güçtü, aşktı , şefkatle sarılmaydı kıyılarıma
Küçüktü kalbim bilinmezliklere
Serti, henüz oluşmamışken kıvrımlarım Öfkeyle duvar olurdu dalgalarına
Biz iki Deli
Karanlığın içinde kendi yordanımızla
Büyüdük
Dolunayın mehtabında
Gel gitler içinde
Tanıdıkça kendimizi
Biliriz artık
Dalga olmadan oluşmuyor girinti ve çıkıntılar
Kayalar yumuşayıp da kıvrımlara yer vermiyor
İşlenecek bir kaya olmadan Dalga da var olduğunu anlamıyor
Biz iki Deli
Şimdi ben sana hasret sen bana vuslat
Çekilse de sessizce suların
Terk etse de dalgaların kıyılarımı
İçimde onca yıl çektiğim suların ,
Tadın, kokun, öğretilerin,
İçinden koparıp bana taşıdıkların,
Kendinden çok bana verdiğin sevgilerin
Dolduracaklar
Yokluğunda oluşan derin çatları