Mesafeli dizilimiş cılız cılız ağaç gövdeleri
Aralarında hoyratça esen ben.
O cılız ağaçların , eğri büğrü bedenlerinden
Ne farkım var ki :
Sırtım kambur, bacaklarım eğri
Hayatın çileleriyle bastırılmış bedenim.
Yılmayan o cılız ağaç dalları,
Ne kışlar, yağmurlar, soğuklar yaşar da
Kesmez umudunu , kaldırır avuçlarını ışığa
Ne farkım var ki
Yaşadığım her zorluk bir o kadar büyütür
ve yaklaştırır ışığa
Yüküme meydan okur gibi ellerimi .
O cılız ağaç dalları,
Her felaketin ardından bahara açar yeşilliklerini
Geride bırakırken soluk yapraklarını.
Ne farkım var ki
Akan göz yaşlarıma el sallarken
Ruhum, hasretle kucaklar
Güneş kadar sıcak gülüşlerimi