Mesafeli dizilimiş cılız cılız ağaç gövdeleri
Aralarında hoyratça esen ben.
O cılız ağaçların , eğri büğrü bedenlerinden
Ne farkım var ki :
Sırtım kambur, bacaklarım eğri
Hayatın çileleriyle bastırılmış bedenim.
Yılmayan o cılız ağaç dalları,
Ne kışlar, yağmurlar, soğuklar yaşar da
Kesmez umudunu , kaldırır avuçlarını ışığa
Ne farkım var ki
Yaşadığım her zorluk bir o kadar büyütür
ve yaklaştırır ışığa
Yüküme meydan okur gibi ellerimi .
O cılız ağaç dalları,
Her felaketin ardından bahara açar yeşilliklerini
Geride bırakırken soluk yapraklarını.
Ne farkım var ki
Akan göz yaşlarıma el sallarken
Ruhum, hasretle kucaklar
Güneş kadar sıcak gülüşlerimi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder