Seninle Birim

Artık Seninle Birim

Sadece görüntündeki huzurun verdiği
Manzara değil ağzımdaki bıraktığın tad:

Artık serinliğin sınırlarımı geçip
Bendeki serinlikle bir bütün,
Gizemin benden öte içimdeki bilinmez ile dost
Rengin auramda görülen  ışık
turkuaz ile dans eden
İçinde barındırıp büyüttüklerin
beraber besleyeceklerimize  umut ,
Seninle bir olup hiçlikte yok oluşum
Tüm var oluşumumda nefes olan huzur ;
Artık bir manzara değil:
Akışında  ölüp varlığında doğan birim

Adalar karşı ,SU Temmuz, 2020

BİZ

Biz iki Deli 

Gel gitlerin içinde 

Birbirine ne mecbur ne de 

Bağımsız

Coşkuyla dalgalanır sığmazdın kıyılara

Dalgaların güçtü, aşktı , şefkatle sarılmaydı kıyılarıma

Küçüktü kalbim bilinmezliklere

Serti, henüz oluşmamışken kıvrımlarım Öfkeyle duvar olurdu dalgalarına 

Biz iki Deli 

Karanlığın içinde kendi yordanımızla 

Büyüdük 

Dolunayın  mehtabında 

Gel gitler içinde

Tanıdıkça kendimizi

Biliriz artık 

Dalga  olmadan oluşmuyor girinti ve çıkıntılar 

Kayalar yumuşayıp da kıvrımlara yer vermiyor

İşlenecek bir kaya olmadan Dalga da var olduğunu anlamıyor

Biz iki Deli

Şimdi ben sana hasret sen bana vuslat

Çekilse de sessizce suların 

Terk etse de dalgaların kıyılarımı 

İçimde onca yıl çektiğim suların ,

Tadın, kokun, öğretilerin, 

İçinden koparıp bana taşıdıkların,

Kendinden çok bana verdiğin sevgilerin 

Dolduracaklar 

Yokluğunda oluşan derin çatları 

YALNIZLIGI ILE GITMEK

Kocaman bir Ağaç;
Uzanabildiğin yere kadar
İncecik ama senin gövdenden
Güç alan yeni dallar
Daha da uzuyor uzaklara
Çünkü onlar da yeni filizler
Yeni dallara yol veriyorlar
Durmuyor ne yaşam ne de döngüler
Kocaman bir Ağaç;
Ne yuvalar ne aşklar
Ne korkular ne korunaklar
Yaşatıyor, saklıyor ve de mekan oluyor
Kah ince melodik bir sele coşuyor
Kah kısa ve toķ bağrışlara kabul veriyor
Yaprağıyla gövdesiyle ve  heybetiyle
Kocaman bir Ağaç;
Besliyor her bir tomurcuğunu
Yıllanmış şifreleriyle
Can oluyor dalından yaprağına
Ona sığınan her cana
Bakmadan hangi mevsimde hayat
Merkezinde kucak açıp gelene
Varlığı ile ev sahipliği yapiyor
Düşünmez hiç Neden? Niçin ?
Bildiği tektir
Kalpten gelen aşklarla
Burdayım diyor
Kocaman bir ağaç
Giderken bilme
Sormadan Neden? Niçin ?
Inandigi tekdir
Sessiz ve içini icine kuruyup gitmenin Vaktidir

Kocaman bir Âğaç kadar
Zengin, kalabalık, güçlü, âşık
Dingin ve kabullerle yasamak
Tek ve hur
Yalnızlığın ile gitmek

Ķabul Şükrederse

Gecenin karanlığı
Takmış eline sessizliği
Yol alıyor doğanın dengeli mucizesi
 Işığın arayışıyla

Kalpten buluşmaların hazıyla
İki karganın dahi koruduğu mesafede Geleni kabullenişlerindeki farkındalıkla
Bütünlüğün içindeki güce
Şükrediyorum...

Geleni de gideni de
Yok olanı da var olanı da
Gölgeyi de ışığı da
Güzeli de çirkini de
Kabulleniyorum...

İnsanın içindeki mucizesine de
Yarattığı yalnızlık meyvesi bencilliğe de
İzin verebileceği bütünle kucaklaşmaya da
Bir beyaz kelebeğin kalbindeki
Umutla , inançla sarılıyorum

Bir'in tüm kapsayıcılığı ile
Gecenin ardındaki Gündüze
Sessizliğin peşindeki Şenliğe
Yeni bir doğum içinde yaşayan anlamlı ölüme
Inanca Şükrediyorum...