Hayat Öğretir

Ben bir eşik atladım Hayat

Sen vurdun , ben ağladım.

Sen estin, ben gürledim.

Sen benden ötesi yok dedin,

Ben meydan okudum.

Sen kara bulutları üzerimden eksiltmedin

Ben durdum durdum ve 

Sadece karanlıkta durdum.

Sen sabır dedin,

Ben tamam dedim.

Sen tevekkül dedin,

Ben içindeyim dedim.

Sen vakti gelince dedin,

Ben sadece anda nefes aldım.

Sen elif gibi ol dedin,

Ben vav ile laleye dönüşüme aşk dedim.

Yarım Ay

 Bu gece ay 

Yarım ay
Parlıyor ışıl ışıl
Net, berrak ve kendi ışığına sadık
Karanlıkta diğer yanı
Ama orda
Biliyor ki diğer yarım benimle
Varınca yanına
Gelince vakti
Yine tam
Butün bir dolunay olacak
Tutkuyla parlayacaklar bir dünya gibi
Tam, net ve
Bir olmanın ışığına sadık.

ADAMIM

Kalp içinde binlerce kez aşık olur da 

O andaki gözlerin içinde kaybolan atışlarını arar durur 

Kırılıp dökülse de

Seviyorum der 

Kanında dolaşan o ilk bakışlardan gidemez

Buna aşk derler adamım

Nefesi alıp verdiğinde iyi ki der

Iyi ki sevdim der

Yalnız gecelerinde yıldızlara yaradana yalvarır

Sevgimizin üzerine  kat kat yağdır her gün daha çok  tutku der 

Sabirla sarmalanıp şefkatle baksın o gözler diye seslenir

Aşkına 

Adamına

Sana