Yalın olmalı

Değiştirmiyor, insan olmayı:

Farklı baksa da gözler hayata

Diller farklı olsa da

hissedilen aynı:

Sevgi,

Aşk,

Mutluluk...

Gülümsemeli insan,

Yaymalı pozitifliği yüzünden

Bakmalı dünyaya

Onlar gibi o daracık pencereden

Yaymalı ışığını herkese

İmkansızlıklara rağmen...

Arkadaşım

Bir gözlerin okur içimi
Bakınca sana, huzur alır benliğimi
Dostluk, arkadaşlık , şevkat sarar ruhumu
Sen konuşunca;
Yaşananları farklı açıdan görürüm
Bilinmez yollarda mutluluk bulurum
Sen konuşunca;
İçimdeki fırtınalarda dinlentiyi bulurum
Seninle güler, seninle ağlarım

Bir dokundun:
Benden daha mutlu bir ben daha buldum
Bana açılan yolda koşar oldum
Gidilesi yollara mum ışığım oldun
Aldığım nefese destek oldun
Sen an oldu:
Benden öte ben oldun
SEN !
iyki doğdun.....

"Canım Arkadaşım’ a
NİCE YILLARA ..."

Yok olan

Cam fanus içinde
Yanar aldığı bir çekimlik nefesle
Etrafını aydınlatsa da
Erir içine içine
Küçülür yandıkça
Akar göz yaşları içine içine
Gülücükler saçan ışığından
Göremez kimse:
Ağladıkça...
Eridikçe...
Küçülen,
Yokolan,
O beyaz güzelliğin
Öldüğünü.......

Ne çok şey var aslında...

Ne çok sey var aslında;
söylenmek isteyip de
içerlerde kalan...
dökülmeden kelimelere
söylenmedik sayilan...
ne çok sey var aslında;
alt yazısız , gözlerden okunan
söze dökülmeyince yok sayilan
ne çok sey var aslinda;
var oldugunu bildigimiz
bizi bize baglayan...