Var mıyım,
Yok muyum
Bir garip yolda yolcuyum
Aşkla dolu gönül denizim
Kurak çöllere döndü,
Suzuluğuna alıştım
Derken :
Kah!
Serap oldun,
Kızgın güneşine teslim olan çöllerime
Tam sarılıp tadacakken
Yok oldun ; tadın kaldı .
Tenimde.
Kah!
Açmayan güllerime güneş oldun
Tam koklayacaktın
Soldum, kurutulmuş gül oldum
Anılarında.