Son Vuruş

Kalp de ne göz ne de kulak kaldı
Söndü sana aşkla bakan gözlerimin feri
Dil dönmez oldu sen dönünce sırtını
Çarpmıyor hayata kalp
ne gideni atıyor ne de geleni alıyor
Sustu artık,
Senin avucunda son vuruşuydu:
Sen "gittim ben" derken.

bir fırsat vermeden son vuruşla giden'e

Herşey San'a Kırgın

İstanbul sana çok kızgın,
Boğazi örtüyor sana küsen kara bulutlar
Kaşlarını çatmış gibi
Senin ismini haykıran yıldırımlar çakıyor
Ağlattığın gözler yetmedi,
Kırılan kalbin acıalrını bulutlar yağdırıyor
Bilmem bu sınırlar kabul eder mi
bir kez daha adım atmana İstanbul topraklarına.
İstanbul gördükçe bende yarattığın depremi
Yol vermez ne köprü ne boğaz geçişine
Bir güneş olsaydın keske de
"İstanbul'da ışığım var" derken
Gülebilseydi gururla yüzün;
Ağıtlar yakacak yüreğin,
Dinmeyecek ağlamaların
Bu kez özlem değil,
Cansız bıraktığın aşkın için
Yükselecek vah' ların...