Korkmuyorum Güneş'inden

Bir göktaşı gibi ansızın
Düştün hayatımın tam da ortasına
Oysa o an' a kadar anlamamışım;
Açtıgın çukur hep varmış hayatımda:
Adı ise , 'Boşluk' tu..
Aşkın,
gizliden gizliye yüreğimde yaşayan,
Hissettirmeden sinsice içimi oyan,
Bir boşluktu...

Simdi benden çıkıyormuş kurşunlar,
Çıksın!
Duramazlar artık namlunun ucunda
Sevgi ve aşk sözcükleri.
Korkmuyor yürek, Seni sevmekten.

Öyle büyük istegi de yok:
Bir sesin,
Bir gülüşün
Bir de aşkla bakan gözlerin
Yeter oldu seni yaşamaya...

Adı 'boşluk' olan, Aşk'in
Artık göğü delen buzulları denize çeviren
'Kızgın Güneş' oldu;
Korkmuyorum ateşinden.
                                 30 Tem, sabah