KüçücüktümAma hevesliydim büyümeye
Nerden bilirdim ki
Beni saran duvarlar engel diye
O sıkışmışlıkta habersizce açardı yeşilliklerim
Ufacık gün ışığına umutla uzzardı dallarım
Kim bilebilirdi ki yalnızlığın kök salmışlığı,
Tutar eteklerimi de açamam dünyaya ellerimi
Sarılıdır dört yanım, dışımda karanlıklarım
Bırakmaz beni başucumdaki baskın krımızılıklarım
1 yorum:
"Kim bilebilirdi ki yalnızlığın kök salmışlığı,
Tutar eteklerimi de açamam dünyaya ellerimi
Sarılıdır dört yanım, dışımda karanlıklarım
Bırakmaz beni başucumdaki baskın krımızılıklarım"
kalabalık içinde dahi yaşanan bizi bırakmayan yalnızlıklar, aydınlıkta dahi etrafımızda var olan karanlıklar, hayatımızın her anında yer alan kırmızılıklar. Zeynep'cim yine döktürmüşsün!!
Teşekkürlerrrr.....
Yorum Gönder